ပုဂံ (သူငယ္ခ်င္း ႏြယ္ေသာင္းသုိ႕) အမွတ္တရ

ဂ်ဴး ျမစ္တုိ႕၏မာယာ ကုိ ဖတ္ရတဲ့အခ်ိန္အထိ ကၽြန္မပုဂံကုိ မေရာက္ဘူးေသးပါ။ 1991ခုႏွစ္ေလာက္ျဖစ္မယ္။

ပုဂံကုိသြားခ်င္ေပမဲ့ ေငြမရွိတာေၾကာင့္မသြားႏိုင္ခဲ့ဘူး။
အဲဒါနဲ႕ အယားေျပ ဦးေမာင္ေမာင္ၾကီးရဲ႕ ပုဂံဘုရားမ်ား စာအုပ္ကုိ ၀ယ္ဖတ္ျပီး။
ေျမပုံၾကည့္ေလွ်ာက္သြားခဲ့ဘူးတယ္။

ႏိုင္ငံျခားသားေတြလာၾကည့္တဲ့ မနက္ခင္းတုိ႕ညခင္းတုိ႕ကုိ သိပ္ၾကည့္ခ်င္ခဲ့တာေပါ့့။

ေနာက္ပုိင္း နည္းနည္းအဆင္ေျပလာေတာ့ ပုဂံကုိ 4ေခါက္ေရာက္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ဆုံးေရာက္ခဲ့တုန္းက အေၾကာင္းကေလးကုိ ျပန္အမွတ္ရလာတယ္။

ခရီးသြားကုမၸဏီမွာလုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ Bagan Golf Resort Hotel မွာ
ႏွစ္ေယာက္စာတည္းခြင့္လက္မွတ္ မဲေပါက္တယ္။

သူကလဲ ကၽြန္မတုိ႕လုိ အပ်ိဳၾကီးေပမဲ့ ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ကိစၥကုိ စိတ္မကုန္ေသးတဲ့လူ
လက္မွတ္က 6လ အတြင္းဆုိေတာ့ အဲဒီကာလအတြင္းမွာ သူအေဖာ္ရခဲ့ရင္သြားမယ္ဆုိျပီး
လ်ိဳ႕၀ွက္ထားရွာတယ္။

ဒါေပမဲ့ 6လျပည့္ခါနီးအထိ အေဖာ္မရေလေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ထုတ္ေျပာရတာေပ့ါ။

ကၽြန္မတုိ႕သူအျဖစ္ကုိေျပာျပေတာ့ ၀ိုင္းဆဲၾကတာ ျပီးေတာ့ လုိက္မယ္လုိ႕စာရင္းေပးၾကတာ (4)ေယာက္
သူ႕ခမ်ာ ထပ္ျပီး booking လုပ္ရွာတယ္။

အဲဒီလုိနဲ႕ မစြံတဲ့အပ်ိဳၾကီး 5ေယာက္ မအားတဲ့ၾကားက လူစုျပီး ပုဂံခရီးထြက္ျဖစ္သြားပါတယ္။

ရဲသူေအာင္ကားၾကီးနဲ႕ေပါ့။

အလုပ္ေတြကေနထလာတဲ့လူေတြဆုိေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ျဗဳတ္စျဗဲေလာင္းေပါ့။

ဟုိတယ္မဲေပါက္တဲ့သူငယ္ခ်င္းက လူစုေနရတာနဲ႕သူ႕မွာ အေႏြးထည္ပါမလာဘူး။

လမ္းမွာအရမ္းခ်မ္း အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ အထုတ္ထဲကေတြ႕တဲ့အေပၚစတစ္ခု ဆြဲျခဳံထားလုိက္တာ။

လမ္းမီးဖြင့္လုိက္ေတာ့မွ ထမီၾကီးျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

ထုိင္တာကလဲ ေရွ႕နားမွာဆုိေတာ့ အင္း ..............ထမီျခဳံခရီးစခဲ့ၾကတဲ့ အပ်ိဳၾကီးေတြေပါ့။