Tuesday, August 28, 2012
အလြဲတစ္ခု
ကၽြန္မ သြားသြားေနတဲ့ (9)မိုင္ႏွီးဘုရားမွာ ဥာဏ္ေတာ္ (3)ေပေလာက္ ရွိတဲ့ ေၾကးဆင္းတုေတာ္ ကုိ
စားပြဲပုေလးမွာ တင္ထားျပီး ၾကမ္းျပင္ကေန ရွစ္ခိုးရတယ္။
သေဘာက်လုိ႕ ေနာက္မ်ား ကုိယ္ပုိင္ေနရာေလးတစ္ခုရလာရင္ အဲ့လုိေလး လုပ္မယ္စိတ္ကူးထားခဲ့တယ္။
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဘယ္လုိဆင္းတုေတာ္မ်ိဳး ၾကိဳက္လဲလုိ႕ေမးလာတဲ့အခါမွာ
ငါက ဘုရားကုိ ၾကီးၾကီးပူေဇာ္ခ်င္တယ္လို႕ေျဖလုိက္တယ္။
အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက ငါနင့္ကုိ ဘုရားအတြက္ လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးမယ္တဲ့။
ကၽြန္မ သူတုိ႕ရြာက အျပန္မွာ လက္ေဆာင္ထုတ္တစ္ခုေပးလုိက္တယ္။
နင့္ဘုရားစင္အတြက္တဲ့ ကြဲမယ္ ေသခ်ာကုိင္သြားဆုိျပီး ေလဆိပ္အေရာက္လာပုိ႕တယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေအာ္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ တင္ဘုိ႕လုိ႕ စိတ္ထဲ ေတြးလုိက္မိတယ္။
ဖန္နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ပစၥည္းေလးပါ။
ႏုႏုရြရြ လက္ေဆာင္ရဘူးတာ ဒါပထမဦးဆုံးပါဘဲ။
ကၽြန္မမွာ ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္း နည္းနည္းဘဲ ရွိပါတယ္။
၀ယ္စရာေငြမရွိလုိ႕ မ၀ယ္ခဲ့ရာကေန ပစၥည္းဆုိတာ လုိခ်င္စရာဆုိတဲ့စိတ္ေပ်ာက္ေနလားေတာင္
တခါတေလ ထင္မိတယ္။
ထိန္းခ်ဳပ္ရင္းက အေလ့အက်င့္ျဖစ္သြားတာထင္ပါတယ္။
မ၀ယ္ခင္မွာ ငါတကယ္လုိအပ္သလားလုိ႕ 2ခါထက္မနည္း အျမဲစဥ္းစားျပီးမွ ၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။
(3)ခါေလာက္စဥ္းစားရင္ေတာ့ မ၀ယ္ျဖစ္တာ ေသခ်ာသြားပါတယ္။
အ၀တ္စားဆုိလဲ တစ္ႏွစ္ကုိ ဘယ္ႏွစ္ထည္ ၀ယ္မယ္ ၀တ္မယ္လုိ႕ သတ္မွတ္ျပီး
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနသားက်ေနခဲ့တာပါ။
အခုေရာက္ေနတဲ့ေနရာသစ္မွာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္မရွိေသးတာမုိ႕
ေရႊတိဂုံဘုရားပုံမ်က္ႏွာဖုံးနဲ႕ စာအုပ္ကုိ အိပ္ယာေဘး ေထာင္းထားျပီး ေန႕တုိင္း ဦးခ်ေနခဲ့တာ
သူငယ္ခ်င္းက ဘုရားနဲ႕ပတ္သက္တာေပးေတာ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္၀ယ္မယ္ေလလုိ႕ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႕ေပါ့
ကၽြန္မသူေပးလုိက္တဲ့ ပုံးၾကီးမျပီး ေရႊတိဂုံဘုရားနားက ဆင္းတုေတာ္ေတြ ေရာင္းတဲ့ဆုိင္တန္းကုိ
ေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္။
သူေပးလုိက္တဲ့ ဖန္ပစၥည္းေပၚတင္ဘုိ႕ဆုိရင္ ဥာဏ္ေတာ္ 1ေပေလာက္ရွိတဲ့ ေၾကးဆင္းတုေတာ္ေလာက္ဘဲ
သင့္ေတာ္မယ္ေလ ကၽြန္မက ဥာဏ္ေတာ္ 3ေပ ေလာက္လုိခ်င္တာ
ဒါေပမဲ့လဲ ေစတနာနဲ႕ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်က္ႏွာ တေနကုန္လုိက္ရွာျပီး စိတ္တုိင္းက် အခ်ိန္ေပး၀ယ္တဲ့
သူ႕အမ်ိဳးသား ရဲ႕မ်က္ႏွာေတြ ျမင္ေယာင္ျပီး
ဥာဏ္ေတာ္ (1)ေပေလာက္ဘဲ ၀ယ္လုိက္ပါ့မယ္ေလလုိ႕ စိတ္ေျပာင္းလုိက္ပါတယ္။
ဥာဏ္ေတာ္ (1)ေပ ထဲကမွ မ်က္ႏွာေတာ္ေတြ လုိက္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။
ကုိယ္အာရုံျပဳရမဲ့ ဆင္းတုေတာ္က စိတ္ႏွလုံးကုိ တည္ျငိမ္ရႊင္လန္းေစရင္ ေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႕ေပ့ါ။
(2)နာရီေလာက္ အခ်ိန္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြန္မစိတ္ၾကိဳက္ ေၾက။ဆင္းတုေတာ္ တစ္ဆူ ရလာပါတယ္။
အိမ္ျပန္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေပးလုိက္တဲ့ ဖန္တုံးေပၚကုိေၾကးဆင္းတုေတာ္ေလး တင္ျပီး
ေပးတဲ့လူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဓါက္ပုံေလးရုိက္ပုိ႕လုိက္မွလုိ႕စိတ္ကူးေပါ့။
ဓါက္ပုံရုိက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းဆီပုိ႕လုိက္ခ်ိန္မွာမွ ကုိယ့္အျဖစ္ကုိယ္ေသခ်ာသိသြားပါတယ္။
ေသခ်ာေအာင္ သူငယ္ခ်င္းကုိ ထပ္ေမးလုိက္ပါတယ္။
နင္ေပးလုိက္တာ ကလပ္ လား ပလႅင္လားလုိ႕
သူက ကၽြန္မ ဘုရားၾကီးၾကီး ၀ယ္ရင္ သစ္သီးကပ္ဘုိ႕ ကလပ္ေပးလုိက္တာပါ။
ကၽြန္မက ေသခ်ာ မၾကည့္ဘဲ သူေပးလုိက္တာ ပလႅင္ထင္ျပီး
အဲဒီပလႅင္နဲ႕လုိက္မဲ့ ဆင္းတုေတာ္ကုိ လုိက္ရွာေနခဲ့တာပါ။
အဲဒီလုိလြဲပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့
ဒီအတုိင္းဘဲ ထားလုိက္ပါေတာ့မယ္လုိ႕ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အားေပးရွာပါတယ္
နင္နဲ႕ ထုိက္တဲ့ ဘုရားၾကြလာတာပါတဲ့။
ဟုတ္မွာပါ။
( ကုိေက်ာ္ေဇယ် နဲ႕ ခုိင္ညႊန္႕ သုိ႕)
စားပြဲပုေလးမွာ တင္ထားျပီး ၾကမ္းျပင္ကေန ရွစ္ခိုးရတယ္။
သေဘာက်လုိ႕ ေနာက္မ်ား ကုိယ္ပုိင္ေနရာေလးတစ္ခုရလာရင္ အဲ့လုိေလး လုပ္မယ္စိတ္ကူးထားခဲ့တယ္။
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဘယ္လုိဆင္းတုေတာ္မ်ိဳး ၾကိဳက္လဲလုိ႕ေမးလာတဲ့အခါမွာ
ငါက ဘုရားကုိ ၾကီးၾကီးပူေဇာ္ခ်င္တယ္လို႕ေျဖလုိက္တယ္။
အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက ငါနင့္ကုိ ဘုရားအတြက္ လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးမယ္တဲ့။
ကၽြန္မ သူတုိ႕ရြာက အျပန္မွာ လက္ေဆာင္ထုတ္တစ္ခုေပးလုိက္တယ္။
နင့္ဘုရားစင္အတြက္တဲ့ ကြဲမယ္ ေသခ်ာကုိင္သြားဆုိျပီး ေလဆိပ္အေရာက္လာပုိ႕တယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေအာ္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ တင္ဘုိ႕လုိ႕ စိတ္ထဲ ေတြးလုိက္မိတယ္။
ဖန္နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ပစၥည္းေလးပါ။
ႏုႏုရြရြ လက္ေဆာင္ရဘူးတာ ဒါပထမဦးဆုံးပါဘဲ။
ကၽြန္မမွာ ကုိယ္ပုိင္ပစၥည္း နည္းနည္းဘဲ ရွိပါတယ္။
၀ယ္စရာေငြမရွိလုိ႕ မ၀ယ္ခဲ့ရာကေန ပစၥည္းဆုိတာ လုိခ်င္စရာဆုိတဲ့စိတ္ေပ်ာက္ေနလားေတာင္
တခါတေလ ထင္မိတယ္။
ထိန္းခ်ဳပ္ရင္းက အေလ့အက်င့္ျဖစ္သြားတာထင္ပါတယ္။
မ၀ယ္ခင္မွာ ငါတကယ္လုိအပ္သလားလုိ႕ 2ခါထက္မနည္း အျမဲစဥ္းစားျပီးမွ ၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။
(3)ခါေလာက္စဥ္းစားရင္ေတာ့ မ၀ယ္ျဖစ္တာ ေသခ်ာသြားပါတယ္။
အ၀တ္စားဆုိလဲ တစ္ႏွစ္ကုိ ဘယ္ႏွစ္ထည္ ၀ယ္မယ္ ၀တ္မယ္လုိ႕ သတ္မွတ္ျပီး
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနသားက်ေနခဲ့တာပါ။
အခုေရာက္ေနတဲ့ေနရာသစ္မွာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္မရွိေသးတာမုိ႕
ေရႊတိဂုံဘုရားပုံမ်က္ႏွာဖုံးနဲ႕ စာအုပ္ကုိ အိပ္ယာေဘး ေထာင္းထားျပီး ေန႕တုိင္း ဦးခ်ေနခဲ့တာ
သူငယ္ခ်င္းက ဘုရားနဲ႕ပတ္သက္တာေပးေတာ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္၀ယ္မယ္ေလလုိ႕ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ၀ါဆုိလျပည့္ေန႕ေပါ့
ကၽြန္မသူေပးလုိက္တဲ့ ပုံးၾကီးမျပီး ေရႊတိဂုံဘုရားနားက ဆင္းတုေတာ္ေတြ ေရာင္းတဲ့ဆုိင္တန္းကုိ
ေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္။
သူေပးလုိက္တဲ့ ဖန္ပစၥည္းေပၚတင္ဘုိ႕ဆုိရင္ ဥာဏ္ေတာ္ 1ေပေလာက္ရွိတဲ့ ေၾကးဆင္းတုေတာ္ေလာက္ဘဲ
သင့္ေတာ္မယ္ေလ ကၽြန္မက ဥာဏ္ေတာ္ 3ေပ ေလာက္လုိခ်င္တာ
ဒါေပမဲ့လဲ ေစတနာနဲ႕ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်က္ႏွာ တေနကုန္လုိက္ရွာျပီး စိတ္တုိင္းက် အခ်ိန္ေပး၀ယ္တဲ့
သူ႕အမ်ိဳးသား ရဲ႕မ်က္ႏွာေတြ ျမင္ေယာင္ျပီး
ဥာဏ္ေတာ္ (1)ေပေလာက္ဘဲ ၀ယ္လုိက္ပါ့မယ္ေလလုိ႕ စိတ္ေျပာင္းလုိက္ပါတယ္။
ဥာဏ္ေတာ္ (1)ေပ ထဲကမွ မ်က္ႏွာေတာ္ေတြ လုိက္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။
ကုိယ္အာရုံျပဳရမဲ့ ဆင္းတုေတာ္က စိတ္ႏွလုံးကုိ တည္ျငိမ္ရႊင္လန္းေစရင္ ေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႕ေပ့ါ။
(2)နာရီေလာက္ အခ်ိန္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြန္မစိတ္ၾကိဳက္ ေၾက။ဆင္းတုေတာ္ တစ္ဆူ ရလာပါတယ္။
အိမ္ျပန္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေပးလုိက္တဲ့ ဖန္တုံးေပၚကုိေၾကးဆင္းတုေတာ္ေလး တင္ျပီး
ေပးတဲ့လူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဓါက္ပုံေလးရုိက္ပုိ႕လုိက္မွလုိ႕စိတ္ကူးေပါ့။
ဓါက္ပုံရုိက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းဆီပုိ႕လုိက္ခ်ိန္မွာမွ ကုိယ့္အျဖစ္ကုိယ္ေသခ်ာသိသြားပါတယ္။
ေသခ်ာေအာင္ သူငယ္ခ်င္းကုိ ထပ္ေမးလုိက္ပါတယ္။
နင္ေပးလုိက္တာ ကလပ္ လား ပလႅင္လားလုိ႕
သူက ကၽြန္မ ဘုရားၾကီးၾကီး ၀ယ္ရင္ သစ္သီးကပ္ဘုိ႕ ကလပ္ေပးလုိက္တာပါ။
ကၽြန္မက ေသခ်ာ မၾကည့္ဘဲ သူေပးလုိက္တာ ပလႅင္ထင္ျပီး
အဲဒီပလႅင္နဲ႕လုိက္မဲ့ ဆင္းတုေတာ္ကုိ လုိက္ရွာေနခဲ့တာပါ။
အဲဒီလုိလြဲပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့
ဒီအတုိင္းဘဲ ထားလုိက္ပါေတာ့မယ္လုိ႕ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အားေပးရွာပါတယ္
နင္နဲ႕ ထုိက္တဲ့ ဘုရားၾကြလာတာပါတဲ့။
ဟုတ္မွာပါ။
( ကုိေက်ာ္ေဇယ် နဲ႕ ခုိင္ညႊန္႕ သုိ႕)
Monday, August 27, 2012
Monday, August 20, 2012
တသက္တာမွတ္တမ္း
ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ တသက္တာမွတ္တမ္း ဖတ္ခဲ့တာကုိျပန္သတိရမိတယ္။
ဆူးေတြတေခ်ာင္းျပီးတေခ်ာင္း ထြက္လာတဲ့ အျဖစ္ေတြကုိေလ
ျဖဴးေကာင္ ေတြက ျငိမ္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ဆူးေတာင္ေတြက ေဘးကုိ က်ေနတာ
တစ္စုံတခု အႏၱရယ္အနံရျပီဆုိတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း ေဘးကုိ ကားထြက္သြားတာကုိ
ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
ပတ္၀န္းက်င္က ဆူးေလးေတြ ေပါက္လာေအာင္ ေစ့ေဆာ္ေပးခဲ့တယ္။
ဆရာၾကီးကုိ ရည္းစားထားတဲ့အတြက္ အ၀တ္အစားခၽြတ္ျပီးအိမ္ေရွ႕မွာ ထားရုိက္ခံရတာကုိ
သူကျပန္ေရးျပခဲ့တယ္။
လူၾကီးေတြက နင္ကေလးဘဲ ရွိေသးတယ္ ရည္းစားထားခ်င္အုန္းဟဲ့ဆုိျပီး
ဂရုဏာေဒါသေတြနဲ႕ လုပ္ခဲ့တာေပမဲ့ အဲဒါက ဆူးတစ္ေခ်ာင္းေပါက္လာေစတယ္လုိ႕
ဆရာၾကီးက ေရးခဲ့တယ္။
ကုိယ္တုိင္ေရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာပါ မိဘနဲ႕သားသမီး၊ ညီအကုိေမာင္ႏွမခ်င္း
နားလည္မႈလြဲမွားေနတာေတြကုိ ခံစားေနၾကရတယ္။
အဲဒီအတြက္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ႏွစ္ဖက္စလုံးကုိလဲ အပစ္မတင္ခ်င္ေတာ့
ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ဥေပကၡာ ထားရမယ္။
လုပ္ႏိုင္တာလုပ္ေပးျပီးရင္ မႏိုင္တာကုိ လႊတ္ခ်ထားလုိက္မယ္လုိ႕
တစ္ေယာက္တည္း ဆုံးျဖတ္ေနခဲ့တယ္။
အခ်ိန္ရတဲ့တေန႕မွာေတာ့ ကုိယ္တုိင္ဆူးေတြ တေခ်ာင္းျပီးတစ္ေခ်ာင္းေပါက္ခဲ့ရတဲ့အျဖစ္ေတြကုိ
မွတ္တမ္းတင္ဦးမယ္။
ခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ဆူးေတာင္ေတြ အသာခ်ျပီး
ဘ၀အတြက္ ........................... ေငြရွာလုိက္ဦးမယ္။
ဆူးေတြတေခ်ာင္းျပီးတေခ်ာင္း ထြက္လာတဲ့ အျဖစ္ေတြကုိေလ
ျဖဴးေကာင္ ေတြက ျငိမ္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ဆူးေတာင္ေတြက ေဘးကုိ က်ေနတာ
တစ္စုံတခု အႏၱရယ္အနံရျပီဆုိတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း ေဘးကုိ ကားထြက္သြားတာကုိ
ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
ပတ္၀န္းက်င္က ဆူးေလးေတြ ေပါက္လာေအာင္ ေစ့ေဆာ္ေပးခဲ့တယ္။
ဆရာၾကီးကုိ ရည္းစားထားတဲ့အတြက္ အ၀တ္အစားခၽြတ္ျပီးအိမ္ေရွ႕မွာ ထားရုိက္ခံရတာကုိ
သူကျပန္ေရးျပခဲ့တယ္။
လူၾကီးေတြက နင္ကေလးဘဲ ရွိေသးတယ္ ရည္းစားထားခ်င္အုန္းဟဲ့ဆုိျပီး
ဂရုဏာေဒါသေတြနဲ႕ လုပ္ခဲ့တာေပမဲ့ အဲဒါက ဆူးတစ္ေခ်ာင္းေပါက္လာေစတယ္လုိ႕
ဆရာၾကီးက ေရးခဲ့တယ္။
ကုိယ္တုိင္ေရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာပါ မိဘနဲ႕သားသမီး၊ ညီအကုိေမာင္ႏွမခ်င္း
နားလည္မႈလြဲမွားေနတာေတြကုိ ခံစားေနၾကရတယ္။
အဲဒီအတြက္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ႏွစ္ဖက္စလုံးကုိလဲ အပစ္မတင္ခ်င္ေတာ့
ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ဥေပကၡာ ထားရမယ္။
လုပ္ႏိုင္တာလုပ္ေပးျပီးရင္ မႏိုင္တာကုိ လႊတ္ခ်ထားလုိက္မယ္လုိ႕
တစ္ေယာက္တည္း ဆုံးျဖတ္ေနခဲ့တယ္။
အခ်ိန္ရတဲ့တေန႕မွာေတာ့ ကုိယ္တုိင္ဆူးေတြ တေခ်ာင္းျပီးတစ္ေခ်ာင္းေပါက္ခဲ့ရတဲ့အျဖစ္ေတြကုိ
မွတ္တမ္းတင္ဦးမယ္။
ခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ဆူးေတာင္ေတြ အသာခ်ျပီး
ဘ၀အတြက္ ........................... ေငြရွာလုိက္ဦးမယ္။
Wednesday, August 15, 2012
ဘ၀ဆုိတာ..............
No choice လုိ႕ မၾကာခဏ ၾကားခဲ့ရဘူးတယ္။
ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတဲ့သူေတြ သုံးေလ့ရွိတဲ့စကားလုံးေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္ဘ၀ကုိ ဘယ္လုိရွင္သန္ခ်င္သလဲဆုိတာ
ကုိယ္တုိင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိရမယ္။
ကုိယ့္ေရြးခ်ယ္မႈက ရလာမဲ့ အပူအေအးေတြကုိလဲ
ခံႏိုင္ရည္ရွိရမယ္။
ေရြးခ်ယ္မႈတုိင္းရဲ႕ ရလာဒ္ကေတာ့ အေကာင္းအဆုိး တြဲေနျမဲပါဘဲ။
တခုခုေတာ့................ကုိ္ယ္တုိင္ ဆုံးျဖတ္သင့္တယ္။
ကုိယ္မဆုံးျဖတ္ရခင္မွာ
ကုိယ့္ကုိ အခ်ိန္တခုမွာ သူမ်ားဆုံးျဖတ္သြားတာကုိ မခံရခင္ေပါ့။
ဘ၀ ဆိုတာ.........................
ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတဲ့သူေတြ သုံးေလ့ရွိတဲ့စကားလုံးေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္ဘ၀ကုိ ဘယ္လုိရွင္သန္ခ်င္သလဲဆုိတာ
ကုိယ္တုိင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိရမယ္။
ကုိယ့္ေရြးခ်ယ္မႈက ရလာမဲ့ အပူအေအးေတြကုိလဲ
ခံႏိုင္ရည္ရွိရမယ္။
ေရြးခ်ယ္မႈတုိင္းရဲ႕ ရလာဒ္ကေတာ့ အေကာင္းအဆုိး တြဲေနျမဲပါဘဲ။
တခုခုေတာ့................ကုိ္ယ္တုိင္ ဆုံးျဖတ္သင့္တယ္။
ကုိယ္မဆုံးျဖတ္ရခင္မွာ
ကုိယ့္ကုိ အခ်ိန္တခုမွာ သူမ်ားဆုံးျဖတ္သြားတာကုိ မခံရခင္ေပါ့။
ဘ၀ ဆိုတာ.........................
Monday, August 6, 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)