ေႏွာင္းငယ္ သုိ႕

မ်က္လုံးအညိဳေရာင္ကေလးနဲ႕ သရဖီအေဆာင္သူတစ္ေယာက္ကုိ ကံေကာ္ေဆာင္မွ ခဏတုိင္းေတြ႕ရလုိ႕ သတိထားမိတယ္။
သူ႕နံမည္ကုိ တင္တင္ေအးဆိုတာ သိတာ သိပ္မၾကာေသးဘူး။
သူက ကၽြန္မတုိ႕ ပဲခူးက ကံေကာ္သူ ပဲအရမ္းမ်ားတဲ့ တင္မိုးလြင္နဲ႕ တြဲတယ္။
ကၽြန္မတုိ႕ ပဲခူးသူေတြထဲက ကၽြန္မတုိ႕ႏွစ္မွာ(3)ေယာက္ ကံေကာ္ေဆာင္ ေနခြင့္ရတယ္။
ကၽြန္မတုိ႕(3)ေယာက္ သူငယ္တန္းကတည္းက တစ္ေက်ာင္းတည္းထြက္ေပမဲ့ စတုိင္မတူၾကဘူး။
တင္မုိးလြင္က တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး အေဒၚအပ်ိဳၾကီးရဲ႕ ထိန္းေၾကာင္းမႈေအာက္က ထြက္လာတာ။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ႏွာအျမဲေစးေနတဲ့ ခိုင္သီတာေဆြ။
တခ်ိန္လုံးႏွာေစးေနျပီး ေယာက္က်ားရမွ ေပ်ာက္သြားတယ္ ထင္တာဘဲ။
တရုတ္မ မ်က္ရစ္မရွိလဲ လွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ မ်က္ရစ္သြားေဖာ္ေသးတယ္။
ခုေတာ့ သားနဲ႕ေယာက္က်ားနဲ႕ တင့္တယ္ေနတာ။
ကၽြန္မက ခပ္ေပေပ သမားမုိ႕ သူတုိ႕နဲ႕ ေ၀းသြားတယ္။
ကၽြန္မက တင္မုိးလြင္ အစ္မ မသီတဂူေဇယ် နဲ႕ အဖြဲ႕က်တယ္။
စာေယာင္ေယာင္ေပေယာင္ေယာင္ေပါ့။
သူ႕မွာ သန္႕ဇာနည္ေဇယ် ဆုိျပီး ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ေမာင္ေလးရွိလုိ႕ ကပ္ေနခဲ့မိတာထင္တာဘဲ။
ဟဲ ဟဲ
မသီတဂူ က သနပ္ခါးကုိ အေပြးဘက္က မေသြးဘဲ အသားဘက္က ေသြးျပီး အဖတ္ေတြနဲ႕လိမ္းတယ္။
ကၽြန္မက အေပြးဘဲ လိမ္းေတာ့ အံကုိက္ဘဲ။
မိန္းမနဲ႕တူတာဆုိလုိ႕ 10တန္းႏွစ္ကတည္းက ရည္းစားရွိတဲ့ ေဘာလီေဘာ ကစားတဲ့ ခင္ျမတ္ခ်ိဳ လား
သြားကစားျပီးျပန္လာရင္ သူ႕အခန္းက အေပၚထပ္မွာမုိ႕ ေအာက္ထပ္ တစ္ခန္းခန္းက ဆပ္ျပာနဲ႕ေရခြက္ ငွားခ်ိဳးတတ္တာကုိ သူ႕သမီးကိုေျပာေတာ့ သူ႕သမီးက မ်က္ႏွာစူပုတ္သြားတယ္။
မဟာဘြဲ႕အထိ ရခဲ့ေပမဲ့ စာေမးပြဲေျဖတုိင္း ေဆးရုံတက္ရတတ္တဲ့ သရဖီသူ ယဥ္ယဥ္ႏြဲ႕လား။
လက္ခဏခဏေဆးျပီး အဂၤလိပ္အဘိဓါန္ကုိ အလြတ္က်တ္တဲ့ ယဥ္ျမတ္မင္းလား။
ရႊပ္သီအုိရီ ကုိသင္ျပီးကတည္းက နင့္ကုိ ရႊပ္လုိ႕ေခၚမယ္လုိ႕ေျပာတဲ့ အိပ္ယာမွာ ေသးလာေပါက္သြားတဲ့ သိန္းသိန္းတုိးလား။
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ အဘိဓမၼာသင္တန္းက သင္တန္းေၾကးမေပးရဘဲ
မုန္႕အျမဲေကၽြးလုိ႕ တကၠသုိလ္ဓမၼာရုံမွာ သြားတက္ဘုိ႕ အျမဲေခၚတဲ့ စုစုလိႈင္လား။
မာလာေဆာင္မွာ ကၽြန္မတုိ႕အုပ္စုကုိေစာင့္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္စားပြဲမွာ ထမင္းလာစားတဲ့
ေရနံေခ်ာင္းသူ ႏွင္းႏွင္းေအးလား။
နင္က ေသြးေဆးေၾကာ္ျငာထဲကအတုိင္းဘဲလုိ႕ အျမဲ ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနတဲ့ ရည္မြန္ထြန္းၾကည္လား
နင္နဲ႕တူတဲ့တစ္ေယာက္ ငါ့သူငယ္ခ်င္းထဲမွာ ရွိတယ္ေျပာျပီး ေပါင္းျဖစ္သြားတဲ့ ေန႕ေက်ာင္းတက္တဲ့
မာလာ လား။ သူေျပာလုိ႕လုိက္ၾကည့္ျပီးမွ ညီမတစ္၀မး္ကြဲ ျဖစ္ေနတာ။
မ်က္လုံးေလးျပဴးျပဴးေလးေတြနဲ႕ ေန႕ေက်ာင္းတက္တဲ့ မူမူနဲ႕စန္းစန္း၀င္းလား။
ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက ေတာ္တယ္ အေဖ အလုပ္ခန္႕ေပးပါလုိ႕ ေထာက္ခံေပးတဲ့ စႏၵာမုိးလား။
ဖားအံနားနီးေပမဲ့ ေမာ္လျမိဳင္သူ မုိးမုိးခိုင္ စန္းစန္း၀င္းတုိ႕လုိ မဟုတ္ဘဲ ညွပ္ေနတဲ့ စန္းစန္းေမာ္လား။
စန္းေမာ္ကုိ ေစာ္မန္း လုိ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာင္းျပန္ေခၚေပမဲ့ ကၽြန္မတုိ႕အုပ္စုက ေဆာ္ငန္း လုိ႕ထင္ေနၾကတာ။
ကၽြန္မ စင္ကာပူေရာက္ျပီး 3ရက္မွာ သူ႕အလုပ္ကုိ ကၽြန္မလႊဲေပးခဲ့တာ။
လူေတြမ်ားရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ အျမဲကြယ္မွီျပီး ရပ္တတ္တဲ့ ခင္စိုးဦးလား။
ခုေတာ့ သူက ေပါင္ 140လား 150လား ျဖစ္သြားေတာ့ အပ်ိဳၾကီး ဘယ္သူ႕ကုိမွီရပ္ေနလဲ မသိဘူး
ေနျပည္ေတာ္ဘဏ္ၾကီးမွာ။
ကၽြန္မအခန္းတခါးကုိ လာလာေခါက္ေျပးၾကတဲ့ မာမာလြင္ ခိုင္ကလ်ာေစာ နဲ႕ ျမသႏၱာ တုိ႕လား
လက္ေမာင္း ပေလြရုိးနဲ႕ ေရေႏြးအုိးအဖုံး သစ္သားျပားၾကီးကုိ မ တဲ့အခါတုိင္း လာလာမေပးတဲ့
ထမင္းခ်က္ ဦးေလးသန္းလား။
ကံေကာ္နဲ႕ သရဖီေဆာင္ၾကားလမ္းကေလးမွာ တစ္ေယာက္ထဲ သြားသြားထုိင္တုန္း
ဘာထုိင္လုပ္ေနတာလဲလုိ႕ အျမဲေမးတဲ့ အေဆာင္မွဴးး ေဒၚၾကည္ၾကည္စိန္ လား။
ပထမႏွစ္မွာ ေမာ္ကြန္းထိန္းလက္မွတ္အထက္က ေအာင္ျပီး
ဒုတိယႏွစ္မွာ ဆုေပးရမွာ ေတြေ၀ေနတဲ့ Hall Tutor ေဒၚစန္းစန္းလင္းလား
လား
လား
လား
စိတ္ထဲေပၚတာ ခ်ေရးတာပါ။
က်န္ေနခဲ့ရင္လဲ စိတ္မဆုိးေၾကး။