ပုိင္ရာ ဆုိင္ရာ

လူ႕ေလာကျကီးမွာ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာေတြ ဘယ္ေလာက္ဘဲတိုးတက္သည္ ျဖစ္ေစ
သက္ေသမျပႏိုင္တဲ့ နာမ္ပုိင္းေတြကလည္း ေပ်ာက္မသြားဘဲ
ဆက္လက္ရွင္သန္ေနတယ္ဆုိတာ ကၽြန္မတုိ႕ ျမင္ေတြ႕ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္မဒီကၽြန္းကုိ ေရာက္ျပီးေနာက္ေန႕မွာ သူငယ္ခ်င္းက
ျမန္မာဘုန္းျကီးေက်ာင္း၊ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္ေက်ာင္း၊ ကာလီမယ္ေတာ္ေက်ာင္းေတြကုိ
လုိက္ပုိ႔ပါတယ္။ လူေတြအမ်ားျကီး အေမႊးတုိင္၊ပန္းေတြနဲ႕ ဆုေတာင္းေနျကတာကုိ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
ဆုေတာင္းတာကုိ အေကာင္းဘက္က လွည့္စဥ္းစားျကည့္ရင္ ရည္မွန္းခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာ ခ်တဲ့သေဘာလုိ႕
ယူဆလုိက္ပါတယ္။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဘုိ႕ကေတာ့ ကံ၊ဥာဏ္၊၀ိရိယ (3)ခု မွ်မွ အေျကာင္းတစ္ခု
ေအာင္ျမင္မယ္လုိ႕လည္း ယုံျကည္ေနဆဲပါ။

ကၽြန္မေရာက္ခဲ့တဲ့ ျပည္ျမိဳ႕က ေတာ္ေတာ္ေလးထူးဆန္းတာေတြ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
ဘုိးဘုိးေအာင္ ထြက္ရပ္ေပါက္တဲ႕ ျမိဳ႕လုိလဲ သမုိင္းမွာ အေထာက္အထားေတြရွိခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မအလုပ္မွာ ရန္ကုန္နဲ႕ ပဲခူးတုိင္းရုံးက စာရင္းစစ္၀င္တုိင္း အိမ္ရွင္ရဲ႕ ေလာက၀တ္အရေရာ
စာရင္းေတြ ေမးေနတာထက္စာရင္ အျပင္လုိက္ပုိ႕ရတာ ပုိေကာင္းတာေျကာင့္ပါ
သူတုိ႕သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြ အကုန္လုိက္ပုိ႕ခဲ့ပါတယ္။

သူတုိ႕ကလည္း စာရင္းစစ္ေလာကမွာ ဘယ္ေလာက္ကၽြမ္းက်င္တယ္မသိရေပမဲ့
ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ကုိ စာရင္းစစ္သြားမယ္ဆုိရင္ အဲဒီျမိဳ႕ကို ေတာ္ေတာ္ေလးႏွံစပ္ေအာင္
ေလ့လာခဲ့ျပီးမွ လာခဲ့တဲ့သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။
စားသင့္တဲ့ဆုိင္ သြားသင့္တဲ့ေနရာေပါ့။
ကၽြန္မကေတာ့ တခါတေလ စိတ္ခ်ဥ္ေပါက္ရင္ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
စာရင္းစစ္လာလုိ႕လုိက္ပုိ႕ရတာ ျပည္မွ အုတ္ပုံေတာင္ ဘုရားမွတ္ျပီး သြားခ်င္တာလုိ႕ေလ။
တကယ္ေတာ့ သူတို႕ကုိ ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။ ကၽြန္မလည္း ေနရာ အႏွံေရာက္ဖူးသြားတာေပါ့။
ျပည္ကုိ ဗဟုိျပဳျပီး ငပလီ၊ပုဂံ၊ေရႊစက္ေတာ္ေတြပါ အဆစ္ေရာက္ဖူးသြားပါတယ္။

ျပည္မွာ ေရႊဗ်ိဳင္းနားဆရာေတာ္ ရွိပါတယ္။ သူက သုိက္ခ်ဳပ္လုိ႕ နံမည္ျကီးပါတယ္။
ကၽြန္မတုိ႕သူ႕ကုိ သြားဖူးခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ရဲ႕က်န္းမာေရးအေျခအေနအရ အခန္းအျပင္ဘက္ေန
ဖူးခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
ေက်ာင္းထဲမွာ ကမာၻေျမပုံတခုခ်ိတ္ထားျပီး သုိက္ေတြရွိတဲ့ေနရာေတြကုိ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒါဆုိရင္ ဆရာေတာ္ျကီးက သုိက္ခ်ဳပ္ ေပါ့လုိ႕ ကၽြန္မက ျပည္ျမိဳ႕သူ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေျပာမိပါတယ္။

ေနာက္ဆရာေတာ္ တစ္ပါးကေတာ့ ေ၀ပုလႅဆရာေတာ္ပါ။
သူ႕ေက်ာင္းကုိေရာက္ေတာ့ အကယ္ဒမီ တံခြန္တုိင္ေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။
ရန္ေအာင္ ရဲေအာင္ နဲ႕ အကယ္ဒမီရတဲ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနံမည္နဲ႕ တံခြန္တိုင္ေတြကုိ
အုတ္နဲ႕ အခိုင္အမာလုပ္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။
ေက်ာင္းေပၚကုိတက္လိုက္ျပီးဆရာေတာ္အခန္းမွာ မင္းသားမင္းသမီးပုံေတြခ်ိတ္ထားေတာ့
ကၽြန္မက ဘုန္းျကီးေက်ာင္းနဲ႕ရုပ္ရွင္ရုံမွားလာျပီထင္တယ္လုိ႕ေနာက္ေတာ့
လုိက္ပုိ႕တဲ့သူငယ္ခ်င္းက ရွင္းျပတယ္။ သူက အဲဒီပုံေတြကုိ ျကည့္ျပီးေမတၱာပုိ႕တာတဲ့
အဲဒါ 1995 ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ကပါ။
2009 မတ္လမွာ ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့ မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ခရီးတစ္ခုကလည္းထြက္ခ်င္ အခ်ိန္ကလည္းမရေတာ့
သြားဘုိ႕ေနရာေတြ ညွိရင္း အုိး ရွဳပ္ပါတယ္။ အားလုံးေျပလည္သြားေအာင္ ျပည္သြားလည္ျကတာေပါ့လုိ႕
ေနာက္လုိက္မိလုိ႕ အကုန္ ျပည္ျမိဳ႕ သြားမယ္ျဖစ္ျကတယ္။
အဲဒါနဲ႕ ေနာက္တေခါက္ ဆရာေတာ္ကုိဖူးေတာ့ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းက အရင္လုိ အကယ္ဒမီေတြနဲ႕
မစည္းကားေတာ့ဘဲ မတ္လ (10)တန္းစာေမးပြဲေအာင္ဘုိ႕ လာတဲ့လူေတြကုိ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
အခုႏွစ္ေတြမွာေတာ့ အကယ္ဒမီေတြကို ဆရာေတာ္က မကုိင္ဘဲ ေနျပည္ေတာ္ ဓါက္ရုိက္ဓါက္ဆင္အဖြဲ႕ကုိ
လႊဲေပးလုိက္ျပီ ထင္ပါရဲ႕လို႕ ေျပာခဲ့မိျကပါတယ္။
အဲဒီဆရာေတာ္က အင္းကြက္ ေတြေရးေပးျပီးေဆာင္ခိုင္းတတ္တာမုိ႕
အင္းခ်ဳပ္ လုိ႕ ကြဲေအာင္မွတ္ထားလုိက္ပါတယ္။

ေနာက္ဆရာေတာ္တစ္ပါးကေတာ ျပည္ျမိဳ႕ျပင္မွာရွိတာပါ။
ကၽြန္မအထင္ေတာ့ ေတာထဲ (3)မုိင္ေလာက္၀င္ရပါတယ္။
ျမင္ဗာဟု ဆရာေတာ္လုိ႕နံမည္ျကီးပါတယ္။
ဆရာေတာ္က ၀ိနည္းနဲ႕အညီ ၀ါးေက်ာင္းကေလးမွာ သီတင္းသုံးျပီး
တရားေဟာဗိမာန္ျကီးကုိေတာ့ အျကီးျကီးေဆာက္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။
ျပည္သူ သူငယ္ခ်င္းေျပာျပတာကေတာ့ အဲဒီဆရာေတာ္က ၀ိဇၹာလုိ႕ေျပာပါတယ္။
ဒါဆုိ ၀ိဇၹာခ်ဳပ္လုိ႕ ကၽြန္မက မွတ္ထားလုိက္ပါတယ္။
ထူးျခားတာတစ္ခုကေတာ့ ဆရာေတာ္က အရွင္ထြက္လုိ႕ေျပာပါတယ္။
အဲဒီမွာေတြ႕ခဲ့တာကေတာ့ သံအေခါင္းတစ္ခုထည့္ထားတဲ့ အုတ္ေက်ာင္းကေလးပါ။
အဲဒီသံေခါင္းထဲကုိ ဆရာေတာ္က ၀င္ေနျပီး အခ်ိန္ကာလတစ္ခု(ကၽြန္မေသခ်ာမမွတ္မိပါ)
ျပည့္လုိ႕ ျပန္ဖြင့္ခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္က သက္ရွိထင္ရွားရွိေနတယ္လုိ႕ဆုိပါတယ္။
ဆရာေတာ္ေက်ာင္းက ျမိဳ႕နဲ႕ေ၀းျပီး တကယ့္ကုိ ေအးခ်မ္းမွဳခံစားခဲ့ရပါတယ္။

အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အျမဲတန္းျပာေလာင္ခတ္ျပီး လူစုလူေ၀းျကီးကုိ ဘယ္ေနရာမွာမွ
ေရွာင္လုိ႕မလြတ္ႏိုင္တဲ့ ကၽြန္းကေလးမွာ အတိတ္က ေအးခ်မ္းခဲ့တာေတြကုိ ျပန္လြမ္းဆြတ္ရင္း............