ေနာင့္ေနာင့္

ကၽြန္မဘ၀မွာ ကံေကာင္းတာတစ္ခုရွိပါတယ္။
လုပ္ငန္းခြင္မွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေကာင္းေတြ ေတြ႕ခဲ့ရတာပါ။

ကၽြန္မအက်င့္က အျခားလူတစ္ေယာက္လုပ္တာ ေကာင္းတယ္လုိ႕ထင္ရင္ အတုယူတတ္တာပါ။
ေက်ာင္းေနတုန္းက ကၽြန္မ ျမန္မာစာလက္ေရးက ဖတ္ရရုံပါ။
ဒုတိယႏွစ္ က်ဳရွင္တက္ေတာ့ ဆရာ ဦး၀င့္ေက်ာ္ရဲ႕လက္ေရးလွတာကုိျကည့္ရင္း
ေနာက္ပုိင္းမွာ ကၽြန္မလက္ေရးေကာင္းတာကုိ သတိထားမိပါတယ္။
ကြန္ျပဴတာသုံးျပီး ႏွစ္အေတာ္ျကာလာခ်ိန္မွာေတာ့ လက္ေရးေတြက မူလအတိုင္း ပဲတီပင္ေပါက္ျပန္ျဖစ္ျပီး
ခ်ေရးရမွာ ပ်င္းတတ္လာတာ စက္ရဲ႕ ေက်းကၽြန္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတာပါ။

ကုိယ့္အထက္လူဆီက ပညာယူရတာ သဘာ၀မုိ႕မထူးဆန္းေပမဲ့
ကုိယ့္ထက္ အသက္ ရာထူး ငယ္တဲ့လူေတြဆီကလည္း ပညာရခဲ့တာေတြ အမ်ားျကီးပါ။

ေကာင္းတဲ့ပညာေတြက ပုိမ်ားတာမုိ႕ ကံေကာင္းတယ္လုိ႕ေျပာႏိုင္ခဲ့တာပါ။

အထက္လူျကီးေတြကုိျပန္ျပီး Manage လုပ္ရတာခက္သလုိ
ကုိယ္နဲ႕တြဲလုပ္ရတဲ့လူေတြကုိလည္း ကၽြန္မအျမဲေစာင့္ျကည့္တတ္ပါတယ္။
သူတုိ႕ရဲ႕အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္ေတြသိရရင္ လုပ္ရတာ ပိုျပီးအဆင္ေျပလုိ႕ပါဘဲ။
Self Motivatin ရွိလား
Confidence ရွိလား
Social Skill
လား
လား
ေပါ့

အမွတ္ရစရာေတြထဲက တစ္ေယာက္အေျကာင္းကုိေျပာရရင္

လြန္ခဲ့တဲ့ 3ႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္မအလုပ္ကုိ အသစ္တစ္ေယာက္၀င္လာပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္ အသစ္၀င္လာရင္ ထုံးစံအတိုင္း အေဟာင္းေတြနဲ႕မိတ္ဆက္ေပး
ကၽြန္မဌာနရဲ႕တာ၀န္နဲ႕စည္းကမ္းေတြကုိေျပာျပ
အျခားသူေတြ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕အလုပ္ေတြကုိေျပာ
သူလုပ္ရမဲ့အလုပ္တာ၀န္ေတြကုိေျပာနဲ႕
ေမာလုိ႕ ရပ္လုိက္ခ်ိန္မွာေတာ့

အသစ္၀င္လာတဲ့ညီမေလးက တခြန္းျပန္ေမးပါတယ္

မန္ေနဂ်ာကၽြန္မကုိ အစ္မကေရာ ဘာလုပ္လဲတဲ့

ဌာနတစ္ခုရဲ႕မန္ေနဂ်ာဟာ ဌာနတာ၀န္၊၀န္ထမ္းအားလုံး
တာ၀န္ခံလုိ႕ထင္ထားတာကုိး

အရင္၀င္လာတဲ့လူေတြတုန္းကလဲတခါမွ အေမးမခံရဘူးေတာ့

သူေမးလုိက္မွ နည္းနည္းေျကာင္သြားတာေရာ
စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း မရစ္ခ်င္တာေျကာင့္
စိတ္ကုိ အသာေလ်ာ့လုိက္ျပီးမွ

ငါ့အလုပ္က နင္တို႕အားလုံးကုိ ေစ့ေစ့ထုိင္ျကည့္တာေလလုိ႕ျပန္ေျဖလုိက္ပါတယ္။

သူ႕ဆီကရလုိက္တာကေတာ့ ကုိယ္သိခ်င္တာရွိရင္ ေျကာက္စိတ္ကုိ
ေဘးဖယ္ျပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေမးလုိက္ဘုိ႕ပါဘဲ။

တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ သူက ေနာက္ပိုင္းမွာ ငါဆရာျပန္ေခၚေလာက္တဲ့သူ ျဖစ္လာမယ္ဆုိတာ
သိလုိက္ပါတယ္။

အဲဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနာင့္ေနာင့္ (ေခၚ) နန္းေမဇင္ေအးပါတဲ့။