မခင္ဦးေမ

ကၽြန္မရြာျပန္မယ္လုိ႕ ဆုံးျဖတ္ျပီး ခ်ိန္မွာ မခင္ဦးေမရဲ႕ yangong at a glance
ကုိဖတ္လုိက္ရပါတယ္။

အဓိက အစားအေသာက္နဲ႕ အိမ္သာ အခက္အခဲကုိ ေရးသြားတာပါ။

ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက ကၽြန္မလည္း အိမ္သာ ကိစၥအတြက္ ဒုကၡေရာက္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
အရွက္ကြဲေပါင္းလည္း မ်ားခဲ့ပါတယ္။
ပထမဦးဆုံးအမွတ္မိတာက ကၽြန္မ သမုိင္း၀န္း ကံေကာ္ေဆာင္မွာ ေနစဥ္ကပါ။
ကၽြန္မအိမ္က ပဲခူးမွာမို႕ ပဲခူးကအျပန္ကားစီးလာတုန္း မိုးကလည္းရြာေနေတာ့
အေပါ့သြားခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတာ လမ္းမွာလဲကားေတြက ရပ္ေလ့မရွိတာေရာ
အသက္ခပ္ငယ္ငယ္မုိ႕ ေပါက္ေတာပါတယ္ ေအာ္ရမွာ ရွက္တာေရာ
အတင္းေအာင့္လာခဲ့ပါတယ္။
RC 2 ေကြ႕မွာလဲဆင္းေရာ မုိးေတြကလည္းရြာေန
ပိတ္ရက္ တနဂၤေႏြမုိ႕လူျပတ္တာေရာ ေပါင္းျပီး ကၽြန္မ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ
မုိးေရနဲ႕ ေရာခ်လုိက္ပါေတာ့တယ္။
အေဆာင္ေရွ႕လဲေရာက္ေရာ အေဆာင္ေပၚမတက္ႏိုင္ဘဲ
ကဲ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ေရာ ငါ့ကုိ ထမီတထည္နဲ႕ ဆပ္ျပာခြက္ေရခြက္သာ ယူလာေပးပါေတာ့လုိ႕
ေအာ္ခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္တခါကေတာ့ ပုဂံဘုရားဖူးသြားတာပါ။
အဲဒီတုန္းက ကုိယ့္အုပ္စုေလးနဲ႕ကုိယ္ ကားငွားသြားေပမဲ့
ပုဂံနဲ႕ ပုပါး ျကားမွာ ၀ိတ္ေလ်ာ့ခ်င္လာတာနဲ႕ ေနရိပ္တဲ့ ထန္းပင္ေအာက္မွာ ကားရပ္ျပီး
အျပိဳင္အဆိုင္ ျကဲျကတာေပါ့။ သြားတာကလဲ ကားသမားကလြဲရင္ မိန္းခေလးေတြမို႕
သိပ္ဂရုမစိုက္ဘူးေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ကိစၥျပီးလုိ႕ ထန္းပင္ေပၚေမာ့ျကည့္လုိက္မွ အပင္ေပၚမွာ ထန္းတက္သမားရွိေနေလရဲ႕
ဒါက တမ်ိဳး

ေနာက္တခါက ကုန္သည္လမ္းေပၚက ျမန္မာ့အာမခံလုပ္ငန္းကုိ သြားတာ
၀ိတ္ေလ်ာ့ခ်င္ျပန္ေရာ
ဒါက ရုံးဆုိေတာ့ ကိစၥမရွိဘူးေလ
ဒါေပမဲ့ ကိစၥရွိလာတာပါဘဲ။
ကၽြန္မ၀င္တဲ့ အိမ္သာခ်က္က ျပန္ဖြင့္မရလုိ႕ နည္းနည္းျကာေနတုန္း
အတူသြားတဲ့ ညီမေလးက ဘာျဖစ္လဲလုိ႕ အျပင္က လာေမးမွ
ငါ့ကုိ ေကာ္စရာ တစ္ခုခုသာ သြားရွာခဲ့ပါလုိ႕ ခိုင္းလုိက္ရတယ္။
ေနာက္ဆုံး ၀န္ထမ္းတစ္ဦးရဲ႕ ထမင္းစားဇြန္းကုိ ငွားျပီး ဂလန္႕ကုိ ဖြင့္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
အျခား၀န္ထမ္းေတြကလည္း ဘာျဖစ္တာတုန္းလုိ႕ လာေမးျကလုိ႕
လုိတာထက္ပုိ က်ယ္ျပန္႕ကုန္ပါေတာ့တယ္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲမွာ အရင္တုန္းက ၀ိတ္ေလ်ာ့ခ်င္ရင္ ဆူးေလဘုရားကုိေျပးခဲ့ရျပီး
sukura ေဆာက္ျပီးမွ အဲဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အလုပ္လုပ္ေနတာမို႕
သူ႕ဆီကုိ ျကုံတုိင္း ၀င္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္မက အျပင္စာကုိ ေျကးအုိးေလာက္သာ ေသာက္တတ္တာမုိ႕
၀မ္းေလ်ာတာနည္းပါတယ္။

အဲဒီလုိ အစားအေသာက္နဲ႕ အိမ္သာ အခက္အခဲဆုိတဲ့

အေျကာင္းျပခ်က္ကေလးနဲ႕ေတာ့

ကၽြန္မခ်စ္ခင္တဲ့ ေျမကုိ ျပန္မဲ့စိတ္ကူးကုိေတာ့

ဘယ္လုိမွ မဖ်က္ႏိုင္ေျကာင္းပါ။